-
1 toben
tóben sw.V. hb itr.V. 1. бушувам, вилнея, беснея (буря, вятър, море); 2. лудувам, вилнея (деца); die Fans tobten beim Rockkonzert феновете полудяха по време на рокконцерта; vor Wut toben беснея от яд.* * *itr 1. бушува, вилнее; die Wellen = gegen die Kьste вълните се блъскат о брега; 2. буйствувам, вдигам шум; er tobte vor Schmerz лудуваше от болка; gegen, wider e-n, ьber A = негодувам шумно против нкг,нщ.
См. также в других словарях:
toben — to̲·ben; tobte, hat / ist getobt; [Vi] 1 (hat) (vor Wut o.Ä.) schreien und heftige Bewegungen machen: Der Betrunkene tobte die halbe Nacht 2 (hat) (vor Begeisterung o.Ä.) schreien, sich ausgelassen benehmen: Bei dem Rockkonzert tobten die Fans 3… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache